Gila ke dia??

Strangers....

Aku memang dari kecik, suka sangat senyum ... Suka sangat tegur orang yang tak dikenali -- stranger... 

Mami cukup rungsing dengan aku... Mudah ramah... Mudah percaya... Mudah segalanya... 😓

Nak cerita, masa kecik dulu... Aku penah lepak, main masak masak dengan orang gila 😓.. Waktu tu aku tadika kot... 

Orang kampung nenek aku panggil dia "orang gila che mat baru".. Jangan tanya kenape ada "baru" -__-
Orang kata family dia hilang or mati, pastu dia stress sampai jadi gila... Pastu jalan sana sini cari anak2 dia. 

Nak dijadikan cerita, depan rumah lama aku ada tmpat duduk2... So that day, aku duk main masak2 ngan antie aku... Tetiba che mat muncul & tanya "nak main jugak"... Antie aku da cuak, aku dengan bangga jawab " jom la, awak jadi ayah, mok da jadi mak, kita jadi adik" 

Maka main lah kami masak2... Tengah syok2 main, mami panggil aku... Abah telefon katanya... Aku ingat lagi, aku cakap kat che mat " tunggu kejap eh, abah kita tepon, nanti kita datang balik... Awak jangan lari eh"....  Pastu mencicit lari balik rumah ngan mokda... Masuk je rumah semua orang da marah2 
"Kenape main ngan orang gila?? "
Aku ngan mokda serentak jawab "dia baik"
Rupanya "abah tepon" tu cuma umpan suruh kami balik.... Diorg x kasi kami keluar pastu... Aku ingat lagi, kami nangis2 sampai bengkak mata... 

Che mat tunggu.... Lama, lama sangat.... 
Hujan pun dia tunggu... Smpai petang, sampai malam.... Pagi esok aku bangun, dia da takde.... Mainan aku pun da takde... Biarlah dia amik simpan sebagai kenangan... 

Tiap kali aku ingat balik, mmg bikin drama air mata... Che mat baik, setia... Masa main masak2, dia cakap lembut je... Dia cakap "besar nanti blajar rajin2"... Aku ingat lagi...
Aku rasa dia tak gila... Cuma "sesat"... 
Aku sedih bila ingat part dia tunggu lama gila... Entah apa dia fikir time tu... Harap2 dia tak salahkan aku... Maaf che mat 😓
Aku dengar dia da meninggal.... Inalillah... Biarlah dia tenang disana... Kalau betul keluarga dia dibunuh, biarlah mereka bersatu disana...

Orang, pada luaran nampak serabut... Tapi kadang2 hatinya bersih... Sebab tu aku tak pernah judge orang... Semua orang ada kisah masing2...
Mereka ada hak untuk hidup dengan pilihan mereka... Sama macam aku...

Che mat ajar aku pasal hidup... Ajar aku lihat dunia dengan hati... Jangan ingat dia gila, boleh perlekehkan dia... Mana tahu, dia lagi mulia disisi Allah berbanding kita yang ntah pape ni... 

Cebisan kenangan kanak kanak
Shakira sulong

Comments

Popular posts from this blog

i wonder

farewell 2016 ...

Melayu bukan Agama...